VOORBIJ MENINGEN, IS ER ONMIDDELLIJK HERKENNING, BEGRIP EN COMPASSIE.

2024
Niels Willems

Mensen hebben wel iets anders aan hun hoofd dan het klimaat, migratie of de regenbooggemeenschap.

Het is weggestopt in het deel van de hersenen waar we onze meningen bewaren.

Trek je die la bij mensen open, dan kun je ze krijgen ook! Meningen over vlees eten, windmolens en stikstof bijvoorbeeld.

Maar doorgaans zijn dat soort onderwerpen mentaal 'geoutsourcet': anderen moeten zich daar maar druk over maken.

Die 'anderen' die zich daar professioneel of vanuit interesse mee bezighouden, denken hier vaak heel anders over. Zij vinden dat het hun taak is om mensen juist bewust te maken, zodat die anders gaan denken en doen.

Dat botst.

Aan de oppervlakte zien we polarisatie van meningen en mensvisies die ogenschijnlijk onverenigbaar tegenover elkaar staan.

Zak je evenwel voorbij die mentale tegenstellingen, door te vragen naar gewoon-menselijke behoeften en verlangens die mensen bezighouden, dan ontstaat er onderling herkenning, begrip en compassie.

Vanuit díé sfeer worden mensen het ineens makkelijk eens over oplossingen voor maatschappelijke vraagstukken die concreet door leiders* om op te pakken zijn.

De weg voorwaarts is via medemenselijkheid.